Dit wordt een ander blog dan anders.
Ik twijfelde of ik het wilde plaatsen omdat ik het toch wel heel erg persoonlijk vind.
Het schrijven deed ik sowieso omdat dit helpt met alles een plaatsje geven.
Nu is het af en omdat ik denk en hoop dat er misschien iemand iets aan deze informatie heeft, deel ik het. Zelf heb ik namelijk best moeten zoeken naar informatie rondom wat te doen bij een/deze specifieke operatie en had ik een dergelijk blog ter ondersteuning en informatie fijn gevonden.
Ook denk ik dat er nog veel meer samenwerking tussen reguliere geneeskunde en leefstijl kan zijn.
Complementair aan elkaar is zoveel mogelijk voor nog betere genezing.
Om te beginnen start ik met een korte uitleg over mijn specifieke operatie.
Verderop in dit blog ga ik in op wat je over het algemeen aanvullend kunt doen om je lichaam goed voor te bereiden (als je weet dat je geopereerd gaat worden) en om na de operatie het herstel te bespoedigen en je lichaam daarbij te ondersteunen. Dus lees vooral verder naar de stukken die voor jou interessant zijn.
Mijn operatie: Essure veertjes verwijderen
Als je ze hebt, Essure, weet je wat het is. Voor diegene die ze niet hebben: het is een sterilisatiemethode die inmiddels van de markt af is gehaald omdat veel vrouwen er ziek van werden. Er loopt zelfs een rechtszaak tegen de fabrikant. Veel vrouwen ervaren een lange lijst aan klachten. Onderaan dit blog deel ik de naam van een Facebook groep waar je veel informatie – oa over de klachten, maar ook heel veel steun van andere vrouwen en waar je verschillende ervaringen leest – kunt halen. En de veertjes triggeren soms zelfs een auto-immuun response van het lichaam.
Het leek zo perfect
Destijds leek het een ideale methode voor sterilisatie. Geen operatie nodig en daarmee niet al te invasief en belastend voor je lijf. Het ging om kleine veertjes die via de vagina en baarmoeder in je eileiders konden worden geplaatst. Hierdoor werden deze afgesloten en kon er geen eitje meer in de baarmoeder komen. Waardoor zwangerschap uitgesloten was.
Hier koos ik 10 jaar geleden voor, klaar met moeilijk doen rondom anti-conceptie. Ik was 42 jaar, en zat van het gedoe rondom voorbehoedsmiddelen. De pil slikte ik al heel lang niet meer uit gezondheid overwegingen. Heb nog even de mirena spiraal gehad maar ben al snel op condooms overgestapt.
Essure leek ideaal, een collega had ze, en ik heb ze voor mijn doen zonder al teveel research laten plaatsen. Dat gebeurde in een periode in mijn leven waarin heel veel aan de hand was, dus ik begrijp mijn ietwat te snelle beslissing wel.
Hoewel ik mezelf natuurlijk ook heel stom heb gevonden en veel momenten van spijt heb gekend.
Maar ook de erkenning dat de veertjes me vrijheid hebben gegeven en een gevoel van zelfstandigheid. Spijt hebben heeft tenslotte niet heel veel zin.
Toen ik er na 3 jaar achter kwam dat de veertjes helemaal zo onschuldig niet zijn en zelfs bij veel vrouwen (ernstig) klachten geven, schrok ik enorm en mijn eerste reactie was toen paniek: ze moeten eruit, nu!
De lijst van bijwerkingen is niet mals en veel klachten komen er op voor. Het is niet lichaamseigen en je lichaam kan daardoor continue in paraatheid staan en dus onder stress.
Operatie onder algehele narcose was de enige optie
Maar omdat de Essure veertjes helemaal niet bedoeld zijn om verwijderd te worden, is ze er uit halen alleen mogelijk via een operatie onder algehele narcose. En een operatie is niet niks voor je lijf. Dus ik herpakte mijn kalmte voor zover mogelijk en heb mezelf de tijd gegeven om te onderzoeken, vragen te stellen en vooral te voelen wat de veertjes met mijn lijf en welzijn doen. Er zijn namelijk ook vrouwen die klachtenvrij lijken te zijn.
Deze periode heeft 7 jaar geduurd. Een tijd dus van onderzoeken en voelen maar ook aan mijn lijf vragen wat het voelde, nodig had en of de veertjes in de weg zaten. Dit vragen aan mijn lijf is een hele belangrijke factor voor mij. Omdat je lijf je heel veel kan vertellen. Ik heb vaak mijn handen op mijn buik gelegd en speciaal aan mijn buik gebied, eileiders en baarmoeder gevraagd hoe het ging. Altijd kreeg ik terug dat het oké was en nog niet nodig om stappen te zetten. Tot afgelopen december 2022. Toen hoorde ik luid en duidelijk ‘het is tijd’.
Welke klachten had ik zelf?
Had ik zelf klachten? Dat vind ik moeilijk te zeggen. Voel ik me optimaal fit? Nee dat niet. Mijn energie leek wel steeds meer weg te sijpelen. Mijn hardlooprondjes steeds korter en gewichten die ik kon tillen werden steeds minder zwaar. Ook had ik snel last van pijn in mijn onderrug als ik mezelf dwong om weer zwaarder te gaan trainen. En daar dan 6 weken of langer last van houden.
Ik ben een sportief persoon met goede conditie en zoals jullie weten orthomoleculair voedingsdeskundige. Het is mijn passie om te begrijpen hoe je lijf werkt en wat het nodig heeft. Maar intensief sporten lukte steeds minder goed. Snel moe. Stijfheid bij yoga ook. Gewoon steeds minder lekker in mijn vel gaan zitten en mezelf een beetje kwijt zijn.
In raakte in de overgang toen ik 44 was (maar ja, mijn moeder was ook jong toen ze in de overgang kwam….) en na 6 jaar veertjes flink burn out geraakt. Mijn kennis van mijn lichaam en wat het nodig heeft, hield mijn bloedwaardes goed en de klachten vaag. Maar die energie he, dat werd maar niet echt beter. Deze vage klachten passen wel echt goed bij Essure overigens en dat maakt het dus ook zo lastig om te bepalen of je last hebt van de Essure, of dat het ‘gewoon ouder worden’ is.
Lichaamsvreemd materiaal
De doorslag (naast dus de boodschap vanuit mijn lijf dat ze er uit mochten) gaf uiteindelijk toch wel het lichaamsvreemde materiaal wat er niet thuis hoort. Niet weten wat het op nog langere termijn zou doen. In de Essure veertjes blijken allerlei metalen zoals oa nikkel te zitten en dat hoort niet in je lijf. En als je een nikkelallergie hebt is het al helemaal niet handig….
Ook blijkt dat ze niet altijd intact blijven en er deeltjes van los kunnen laten en tevens kan het veertje zich gaan verplaatsen naar buiten de eileiders. En daar mogelijk schade aanrichten. Ik was ook wel een beetje klaar met mezelf afvragen of het iets doet met mijn lijf en de altijd op de achtergrond aanwezige vraag of ze nog goed zaten. Dus toen ik voelde ‘go’ ben ik ook direct stappen gaan zetten.
Wat volgde was een gesprek met de huisarts voor een doorverwijzing naar een van de gynaecologen die speciaal opgeleid zijn om de veertjes op de juiste manier te verwijderen. Dus inclusief alle onderdelen en markers. Intake gesprek met de gynaecoloog, horen over de voor- en nadelen en dan wachten op de oproep voor de daadwerkelijke operatie.
Speciaal opgeleide gynaecoloog
Met deze operatie hebben een aantal artsen (die dus speciaal hiervoor zijn opgeleid) inmiddels veel ervaring. Ze weten precies wat ze moeten doen om alle stukjes van de veertjes te verwijderen, te voorkomen dat er tijdens de verwijdering iets afbreekt en om je lichaam zo intact mogelijk te houden en zo min mogelijk te belasten.
De operatie is laparoscopisch, dwz dat er 3 kleine sneetjes in je buik worden gemaakt waaronder eentje voor een camera. Via een scherm wordt dan de operatie uitgevoerd. Gelukkig is een grote snede in de buikwand dus niet meer nodig. Meestal kun je dezelfde dag naar huis.
Omdat Essure bij iedereen anders uitpakt (soms bijvoorbeeld zitten de veertjes vast in de baarmoederwand) is de operatie intensiteit niet bij iedereen hetzelfde. Bij mij gingen alleen mijn eileiders eruit. Maar soms is het nodig om een of meerdere stukjes baarmoeder weg te halen omdat een veertje daar in is vastgegroeid.
Hoe kan je jezelf dan ondersteunen in de aanloop naar en na een operatie?
In die wachttijd ben ik mij gaan verdiepen in hoe ik mijn lichaam zo goed mogelijk kon voorbereiden op de operatie en ondersteunen na de operatie. Een operatie is tenslotte altijd een trauma voor je lichaam.
Gelukkig is mijn leefstijl al heel bewust en gezond, lees maar rond op mijn website en social media.
Maar ik ben nog meer gaan aanscherpen.
Waar moet je aan denken wat er in je lichaam plaats vindt?
Een narcose en alle medicijnen zijn zeer belastend voor je lever. Dit zijn namelijk gifstoffen en die mag en kan je lever afbreken en afvoeren. Dat kan je lever in principe heel goed want onder andere daarvoor heb je een lever in je lijf.
Maar dan wil je wel graag dat je lever daar alle hulp en ruimte bij krijgt. Moet je lever namelijk druk zijn met heel veel gifstoffen afvoeren, dan zal deze het lastiger krijgen met het afvoeren van de narcose medicijnen. Je lever heeft prioriteiten en kan veel maar niet alles tegelijk. Heeft de lever dus veel af te voeren dan kan het zijn dat deze de toxinen elders gaat opslaan: in je vetcellen.
En daarmee blijft het dan in je lijf en dit kan je heel vermoeid maken en klachten gaan geven.
Even tussendoor: Moeilijk afvallen vanwege toxines in je vetcellen?—> Een voorbeeld van een gevolg in bovenstaande situatie is moeilijker kunnen afvallen doordat je niet op vetverbranding over kunt gaan. Immers je lichaam is gemaakt je in leven te houden en als het detecteert dat er veel toxines in je vetcellen zitten, zal je lichaam die vetcellen niet gaan gebruiken als brandstof. Want dan komen de opgeslagen toxines vrij en dat kan mogelijk schadelijke gevolgen hebben voor je lichaam. Dus dan blijven je vetcellen zitten waar ze veilig zijn voor je lichaam en krijg jij ze niet weg.
Weer terug naar je lever want: je lever speelt dus een belangrijke rol
Ik heb mijn lever daarom op allerlei gebieden rust gegeven. Hoe? Een belangrijke hierin is toxische stoffen zoveel mogelijk vermijden. Hoe doe je dat?
* helemaal geen alcohol meer drinken vanaf 4 weken voor de operatie en zeker ook na de operatie. Hoe langer hoe beter! (ik drink soms graag een glas witte wijn, nu dus niet)
* alleen natuurlijke verzorgingsproducten gebruiken en spullen om mijn huis te reinigen zodat op die manier geen toxines binnen komen (doe ik al jaren zo)
* biologische en onbewerkte voeding in alle kleuren van de regenboog (maar dat deed ik al). Biologisch om pesticiden te vermijden
* Voldoende eiwitten eten
* Zuiver water drinken
* mijn suiker- en koolhydraten inname nog verder beperken. Heb je namelijk veel suikerpieken dan is je lever druk met het onder controle houden van je bloedsuiker en zal minder en soms zelfs niet ontgiften maar opslaan. Prioriteit gaat dan naar stabiliseren glucose ipv naar ontgiften
* Ik heb een ontgiftingskuur gedaan en een paar dagen gesapvast
* stress zoveel als kan vermijden
* bioritme optimaliseren en goed slapen (lees mijn blog over slapen, wat daar in staat)
* max 3 eetmomenten op een dag (deed ik daarvoor ook al). Dit geeft je lever rust. En heel belangrijk: na 18:00 uur in de avond niets meer eten zodat je lever in de nacht niet bezig hoeft met eten verteren (wat ie ’s nachts toch al niet zo goed kan) maar met andere werkzaamheden zoals ontgiften en voedingsstoffen omzetten
* voedingsstoffen eten en innemen die goed voor je lever zijn omdat ze helpen met de werkzaamheden. Welke? Koolsoorten, ui/knoflook, witlof/artisjok, en vis (omega 3) en biologisch vlees van grasgevoerde dieren. (Ivm taurine). B-vitamines, (vooral B12, B11, B2 en B6), choline (eieren)
* Zorgen voor de componenten voor voldoende aanmaak glutathion (selenium is hierbinnen belangrijk component) zodat vrije radicalen onschadelijk gemaakt kunnen worden. Glutathion is een super antioxidant
Door dit te doen geef ik mijn lever alle tools om het trauma wat een operatie tenslotte is voor je lijf zo goed mogelijk op te vangen. Ook ben ik snel gestopt (dezelfde avond al) met het nemen van pijnstillers. In mijn dagelijks leven neem ik nooit pijnstillers zoals paracetamol. Deze zijn enorm belastend voor je lever omdat medicijnen afbreken een dagtaak kan zijn. Ik heb me voorbereid dat de pijn flink zou zijn, maar wilde toch kijken of ik deze aankon. Ik denk ook dat door het nemen van pijnstilling je over je eigen grenzen heen gaat omdat pijn een functie heeft. Geef je lichaam wat het nodig heeft en het kan heel veel voor je doen. Hiermee zeg ik niet dat je enorme pijnen moet doorstaan maar wel dat je je bewust mag zijn of ze echt nodig zijn.
Maar er is meer.
Naast het ondersteunen van mijn lever heb ik ook andere dingen gedaan, en doe ik nu na mijn operatie ook van alles om mijn lijf te ondersteunen.
Lichaam energetisch voorbereiden
Een van de belangrijkste dingen in deze voorbereiding is in mijn ogen mijn lichaam vertellen wat er gaat gebeuren. Voorbereiden op het trauma en afscheid nemen van de eileiders die uit het lichaam gaan met de veertjes erin. Ik geloof dat alles energie is en dat alles een bewustzijn heeft. Ik heb in meditaties mijn baarmoeder bedankt, mijn eileiders. Ik heb ook lang gevoeld dat ik sorry moest zeggen. Tot het moment kwam dat dit niet meer hoefde en ik alleen nog maar liefde voelde. Ik heb heel veel helend licht gestuurd naar mijn buik.
Sauna en meditatie
De dag voor de operatie zijn mijn lieve man en ik een paar uur naar de sauna gegaan. Behalve voor de ontspanning was dit ook weer om te ontgiften via het zweten, en om oude dingen te laten gaan. Ik mediteer in een specifieke sauna daar altijd erg fijn en diep. Nu zag ik minutenlang voor me en voelde ik echt hoe soepel de operatie zou gaan. De veertjes zouden er als vanzelf uitglijden en alles zou zeer harmonieus verlopen. Omdat tijd niet bestaat was dit voor mij het moment om volledig in overgave en vertrouwen te kunnen gaan. Ik had immers al gevoeld dat het goed was.
En nu na de operatie?
Ik blijf in contact met mijn lijf. Een operatie maakt een inbreuk op je krachtveld, je chakra’s. Bij deze met name bij je navel, je zonnevlecht. Daar wordt immers een snede gemaakt. Je kunt hiervoor een energetische behandeling ondergaan of zelf in je meditaties, eventueel met behulp van kristallen, zorgen dat je chakra’s/energiecenters geheeld worden door dit voor je te zien. Dat de verbinding en energie in je ruggengraat zonder obstructies van beneden naar boven kan stromen.
Een helend elixer: Bottenbouillon
Voor het ondersteunen en herstellen van de weefsels en cellen in mijn lichaam heb ik bottenbouillon gedronken. Dit bevat veel bouwstenen voor een gezond lichaam, denk aan: collageen, aminozuren en mineralen. Ik ben zelf groot van van de bottenbouillon van Christel van Oerbouillon. Nu na mijn operatie neem ik dagelijks een flesje op mijn nuchtere maag. Het is een dagelijks geluksmomentje en echt warm en helend comfortfood waarin zo ongeveer alles zit wat mijn lichaam nodig heeft om de wonden en weefsels te repareren en te herstellen van de operatie. Lees maar eens: www.oerbouillon.nl
Rust en rustige wandelingen
Daarnaast neem ik veel rust (dat is wel moeilijk voor mij). Maar zonder rust kun je niet genezen, in rust genees je zou je kunnen zeggen. Ik wandel heel langzaam een paar keer per dag. (want als je kunt wandelen, doe dat dan. In beweging blijven zorgt voor stroming. En dat is ook nodig voor genezing), zorg dat ik het ochtendlicht en het avondlicht in mijn ogen heb dus dat ik dan buiten ben. Probeer dagelijks met blote voeten buiten te lopen zodat ik kan aarden (zie mijn blog daarover).
Ook slik ik deze eerste week een homeopathisch middel om mijn lichaam te helpen herstellen, blauwe plekken te voorkomen/sneller genezen, helpen aanmaken van die stofjes die ontstekingen tegen gaan.
Ook doe ik nogmaals een ontgiftingskuurtje met een homeopathisch middel.
Bij een operatie doet je lijf een groot beroep op je voorraad B12. Dus tevoren ben ik die al meer gaan innemen en nu na de operatie ook.
Ook een hele belangrijke is een goede status van je (ontstekingsremmende) omega 3 vetzuren en een goede vitamine D status. Ik heb dat bereikt door tevoren omega 3 supplementen in te nemen (niet op de dag zelf) plus regelmatig wat vette vis te eten. En deze na de operatie ook te blijven gebruiken.
Verder let ik goed op dat ik genoeg mineralen zoals magnesium, selenium en zink binnenkrijg en zorg ik voor voldoende vitamine C en dat ik gezuiverd water en kruidenthee drink voor hydratatie en doorstroming.
Helderheid en gezonde kracht voeding
Wat ik direct merkte toen ik bijkwam uit de narcose was hoe helder ik me voelde. Het was/is lang geleden dat ik deze helderheid heb ervaren, dus kennelijk had ik toch meer last van mist in mijn hoofd dan ik doorhad. Ik ben dus ook benieuwd of ik nog meer ga merken aan mijn lijf de komende maanden!
Naast helderheid had ik honger. Omdat je iets moet eten voordat je naar huis mag, en ik geen zin had in de boterham met kaas of jam en wil je appelsap of sinaasappelsap (want wow, zoveel suiker in deze opties…), had ik zelf wat gezond eten bij me (een glutenvrije pannenkoek gebakken in roomboter, flesje bottenbouillon, groenteslowjuice, banaan met kaneel en een komkommer).
Ik was zo blij en dankbaar mijn lieve man weer te zien zitten naast mijn bed en ik heb met smaak zitten eten. Zijn steun en vertrouwen is echt zo fijn en belangrijk.
Een week na de operatie, masseren en litteken creme
Nu een week na de operatie kan ik bijna niet geloven hoe snel en mooi de sneetjes helen. De foto bij dit blog is vandaag gemaakt, precies na een week. Zodra ze echt dicht zijn ga ik ze dagelijks masseren zodat het bindweefsel niet vast gaat zitten. En ook ga ik een speciale litteken creme gebruiken.
Advies via een therapeut, niet op eigen houtje
Wil je weten wat ik precies heb gebruikt en in welke doseringen dan is het belangrijk dat je iemand vraagt met kennis van zaken. Ik ga hier geen doseringen delen en dit is nadrukkelijk ook geen medisch advies. Voordat je ergens toe overgaat overleg dan met je behandelend arts en doe zelf onderzoek.
Nog wat mooie getallen:Op 3/3 had ik mijn intakegesprekOp 5/5 was mijn operatie2023 is een 5 jaarOm 5:55 werd ik die ochtend uit mezelf wakkerOm 7:07 zaten we in de auto Mijn operatie stond gepland om 10:10 uurMijn OK nummer was 5
Dit alles zie ik niet als toevallig. Ik geloof erin dat dingen samenvallen en het juiste moment daar was om de operatie te ondergaan. De narcose was vooral iets waar ik best een beetje tegen op zag. Ik was nog niet eerder onder narcose geweest en het gevoel dat je zelf geen controle hebt is iets wat ik mocht loslaten. Dat mij dit goed lukte en ik in vertrouwen kon zijn bleek wel uit mijn perfecte bloeddruk en hartslag die gemeten werden de ochtend van de behandeling. Voor de narcose vooral aan iets fijns, moois, leuks denken en je glijdt zo in een diepe slaap.
Je bent niet alleen
Ik hoop je met dit blog wat handvatten te hebben gegeven mocht je ook Essure veertjes hebben en twijfelen of je klachten daarvan komen en een operatie overwegen.
Maar ook wanneer je om een andere reden geopereerd moet worden hoop ik dat je wat hebt aan de algemene tips ter ondersteuning.
Ook realiseer ik me dat ik echt niet alles heb benoemd. Sterker nog ik heb slechts aan de oppervlakte gekrabbeld. Ga dus vooral voor jezelf goed na en doe onderzoek hoe je jezelf kunt ondersteunen.
Een klein voorbeeld: ik had geen antibiotica nodig, maar vaak heb je dit juist wel nodig. Je hoort het niet altijd wanneer ze het gebruiken, dus vraag ernaar. Want juist bij toedienen van een antibiotica (kuur) is het belangrijk dat je erna je goede darm bacteriën weer opbouwt met probiotica.
Je mag dit wel 6 maanden tot een jaar gebruiken en dan het liefst van verschillende merken en zo divers mogelijke stammen. Anders kun je erna andere klachten gaan krijgen die te maken hebben met een verstoort darm milieu.
Samenvattend wat je hebt gelezen in dit blog:
– Voeding optimaliseren met die inhoud stoffen die je lever optimaal ondersteunen bij het ontgiften
– Tevoren lichamelijk ontgiften middels specifieke supplementen en de sauna
– Lichaam energetisch voorbereiden op wat komen gaat en afscheid nemen van datgene wat er uit gaat
– De juiste supplementen innemen die helpen bij herstel
– Na de operatie behalve rust nemen en tijd om te herstellen ook nogmaals ontgiften van de narcose
– Lichaam helpen met herstellen van het trauma en helen van de wonden dmv homeopathisch middel en bodyscan / lichaams bewustzijn
– Kritisch zijn over pijn stilling
– Eventueel (als je antibiotica hebt gekregen) probiotica slikken
De besloten Facebookgroep heet : “Essure problemen Nederland”
Gezonde groet,
Ingrid